De nationale feestdag van Zwitserland wordt gevierd op 1 augustus. Deze datum is afkomstig uit de legende rondom de stichting van het Zwitserse eedgenootschap, waarin staat dat op 1 augustus 1291 de kantonen Uri, Schwyz en Unterwalden op de Rütli een eeuwigdurende eed hebben gezworen elkaar te ondersteunen en te beschermen.
De nationale feestdag is door de Bondsraad in 1889 vastgelegd. Sinds 1994 is het een officiële feestdag; op 26 september 1993 werd gestemd over een volksinitiatief, “Het eerste-Augustus initiatief”, dat met bijna 85% van de stemmen werd aangenomen. Tot 1993 was de nationale feestdag een werkdag.
Ook in de stad Zug was er van alles open en te doen. Daar wilden we graag eens een kijkje nemen. Zug is de hoofdstad van het gelijknamige kanton in Zwitserland en ligt aan het meer van Zug. Het is met 27.961 inwoners (per 31-12-2013) de grootste stad van het kanton Zug. De stad is het hoofdkwartier voor vele grote ondernemingen vanwege het gunstige belastingklimaat.
Waar we onder meer naar toe wilden gaan was de burcht van Zug, die was voor vandaag open gesteld voor het publiek en kon je gratis bezichtigen. Je bent tenslotte Hollander of niet…
De burcht is een herkenningsteken van de stad Zug. Oorspronkelijk was het de zetel van middeleeuwse landheren. Wie de burcht bouwde, is niet bekend. Rond 1300 was hij eigendom van de Habsburgers, die hem tijdelijk in leen gaven aan de ridders van Hünenberg. Nadat Zug in 1352 onder dwang werd opgenomen in het Eedgenootschap, werd Peter V van Hünenberg de eerste privé-eigenaar. In de eeuwen daarna was de burcht de woonplaats van verschillende aanzienlijke families van het kanton Zug.
Sinds de restauratie van 1979 tot 1982, waarbij kosten noch moeite werden gespaard, herbergt de burcht het cultuurhistorische museum van de stad en het kanton Zug. De verschillende vertrekken van de burcht geven allerlei inkijkjes in de geschiedenis van Zug. De inzet van multimedia stelt bezoekers in staat om gericht naar informatie te zoeken.
Hier had ik mijn “Runkeeper app” op pauze gezet, wat te zien is op de kaart hierboven. Na het bezoek aan de burcht gingen we onder de Zytturm door naar het vissersmuseum.
De 52 meter hoge Zytturm (Zwitsers voor tijdtoren) is het oriëntatiepunt van Zug en was vroeger onderdeel van de stadsmuur die de stad van indringers beschermde. De toren is in het midden van de 13e eeuw als ingang gebouwd en is van 1478 tot 1480 door Hans Felder, tevens bouwer van de St Oswald kerk, uitgebouwd. De toren is toegankelijk voor bezoekers en heeft een kleine kamer met een fantastisch uitzicht op de stad en het meer. Deze kamer werd in 1557 gebouwd en werd van oudsher gebruikt door de stormwaarschuwer, een voorloper van de weerkundige. De klok werd in 1574 geïnstalleerd. Sindsdien is de toren met regelmaat gerestaureerd, waarvan de meest prominente restauraties in 1863 (na blikseminslag) en 1952 (ter ere van Zug’s jubileum) plaatsvonden. Binnenin de toren bevinden zich oude gereedschappen van de lokale brandweer. Tegenwoordig scheidt de toren de oudstad van het nieuwe centrum.
De entree van het vissersmuseum was ook gratis, dus namen we daar ook een kijkje. Hier worden ook vissen gekweekt die, als ze wat groter zijn, in het meer van Zug worden uitgezet. Het museum was niet echt groot, maar wel leuk om even gezien te hebben. Hierna zijn we naar het Landsgemeindeplatz gegaan, een plein aan de Zugersee waar optredens waren van een Zwitserse variant van de Alpenzusjes met een hoop gejodel en muziek met alphoorns… We hebben daar nog even lekker van een ijsje genoten.
Hierna zijn we naar het Stadhuis van Zug gegaan, waar ik in juni 2000 getrouwd ben. Ook dit gebouw was voor publiek opengesteld.
Na het stadhuis gingen we een bezoek brengen aan de Pulverturm, want ook die was open gesteld voor het publiek. Dit is een toren waar vroeger het buskruit in opgeslagen lag. Het was leuk om gezien te hebben en ik heb er een paar mooie foto’s gemaakt met het zicht op de stad.
Hierna weer de app aangezet en teruggelopen naar het huis van mijn schoonvader, waar we verblijven. ’s Avonds vanaf het balkon nog naar het vuurwerk gekeken en konden we terug zien op een mooie dag.
Ik zou nog graag 40 km lopen met volle bepakking. Helaas mijn diverse rug-operaties laten dit niet toe. Titanium metalen hebben mijn onderste wervels geblokkeerd. Niet geklaagd want ik speel nog steeds 35 jaar lang golf al is het in een handy-card.