Je zult bij het lezen van deze titel wel afvragen wat ik daar nu weer mee bedoel. Dit is iets wat ik met een paar vrienden al jaren geleden wilden gaan doen, alleen is het er nooit van gekomen. Een bergwandeling met overnachting in een hut in jaren 30 sfeer. Dus met kleding en uitrusting uit die tijd, zeg maar een tijdreis naar de periode dat bergwandelen als recreatieve bezigheid in opkomst was. Het is iets wat nog altijd op de plank ligt om te gaan doen. En we zijn al bezig met kleding en uitrusting bij elkaar aan het verzamelen. Hier kom ik later in mijn blog wel op terug. Waarschijnlijk ga ik hier ook een topic van maken.

En dan wel een specifieke huttentocht, welke ik jaren geleden samen met mijn vrouw (toen nog mijn vriendin), ondernomen had van Meiringen, over Grindelwald, Mürren naar Kandersteg. Deze tocht zou ik graag nog een keer willen ondernemen en dan met het hele gezin. Het laatste deel heb ik overigens met mijn oudste dochter in augustus 2012 ondernomen, met een overnachting in de Blümlisalphütte. Hierover zal ik ook een stukje gaan schrijven in mijn blog.

Ofwel de LAW 9 is de lange afstandswandelpad van Pieterburen aan de Groninger waddenkust naar de Sint-Pietersberg bij Maastricht. Dit is een van de oudste lange afstandswandelpaden (LAW’s) van Nederland. Dit wandelpad blijft ook al jaren aan me trekken, echter heb nooit een stap ondernomen om die eens te gaan lopen. Dus het wordt langzamerhand wel tijd om dat een keer te gaan doen.

Tja,.. Schotland, Land of the Brave. In 2006 heb ik daar de eerste herdenkingsmars voor re-enactors georganiseerd en deze wandeling staat ook al jaren op mijn lijstje om ooit eens te gaan doen. Het is een tocht van Glasgow, noordwaarts langs Loch Lomond en door de Scottish Highlands naat Fort William. Als afsluiting van de tocht misschien de Ben Nevis (1344 m) beklimmen. Dit is de hoogste berg van Schotland.

De East Highland Way is een nieuwe lange afstand wandelpad van Fort William, dwars door de ruige Hooglanden naar Aviemore. Het voert tevens langs Spean Bridge wat voor mij wel bekend gebied is, aangezien ik daar een aantal jaren achtereen die herdenkingsmars (zoals hierboven omschreven) georganiseerd heb. Het is gewoon een ontzettend mooi gebied, waar ik graag een keer naar terug zou willen gaan en dan deze tocht willen lopen.

Nu we toch in Groot-Britannië zijn, zou ik ook best wel een keer in het Peak District willen gaan wandelen. Het schijnt er erg mooi te zijn, heb ik me laten vertellen, maar vaak ook nat. Er zijn daar heel wat wandelwegen om te gaan. Ik heb nog kaarten liggen van het Peak District, dus misschien maar eens een keer een route plannen.

Ja, wie kent hem niet? De Camino is de tocht vanuit de Pyreneeën naar Santiago de Compostela. Een Pelgrimsroute die echt al jaren op mijn lijstje staat. Deze wil ik echt een keer doen. Ooit, jaren geleden had ik hierover al boekjes aangeschaft om me in te lezen. Ook het boek van Shirley Maclaine, “Voettocht naar Santiago de Compostela”, welke ik eigenlijk wat zweverig vond. Maar ik geloof best dat het voor vele een Spirituele reis zal zijn. En ik heb ook al jaren in mijn kop zitten dat ik dan van huis uit naar Santiago de Compostela zou willen lopen. Maar misschien moet ik dat maar gewoon vanuit de Pyreneeën gaan ondernemen, want er moet tenslotte ook gewoon gewerkt worden naast het wandelen.

Het noorden van Lapland noemt men graag ‘de laatste wildernis van Europa’. Hier zou ik graag ook een keer naar toe willen gaan, om dat landschap eens te verkennen en beleven. In één van de Op Pad bladen staat een zesdaagse tocht over het noordelijkste deel van het 800 kilometer lange Nordkalottenpad beschreven. En dat lijkt me wel wat om te doen.

Dit lijkt me helemaal gaaf om te doen, op het dak van Afrika. De Kilimanjaro is namelijk de hoogste berg van Afrika. Wel een hele onderneming denk ik zo. Of het er ooit van zal komen, weet ik niet, maar je kunt zoiets altijd op je Bucket list zetten, toch? Hakuna Matata…