Vandaag na het bekendmaken van mijn website zijn we naar Raten, boven Oberägeri, gereden. Het is vrij in de buurt van Zug waar wij momenteel verblijven. De dames gingen daar naar de speeltuin en daarna wat drinken bij het restaurant Raten en ik nam een wandeling van 5.39 km voor mijn rekening, waar ik zo’n 1 uur en 31 minuten over gedaan had. Lekker in een rustig tempo, genietende van de omgeving en de natuur. Een wandeling over het “Ratenpfad” dat leidt door weiden en bossen. Het was een vrij gemakkelijke wandeling om er weer even goed in te komen. Het panorama is mooi, alhoewel je niet echt ver kon kijken vandaag, omdat het aardig bewolkt was en er een regenbui had gevallen, voordat wij er waren.
Dit keer ging ik zonder rugzak weg, want normaal gesproken heb ik altijd wel een rugzak bij me. Het was toch maar een kleine wandeling die ik me voorgenomen had. De start was bij de parkeerplaats van het restaurant en via een pad liep ik iets omhoog richting het bos. Bij het begin van het bos stond een grote beer, uit een boom gehakt. Mooi om te zien dat ware kunstenaars zich zo uit kunnen leven. Onderweg zou ik nog meer van zulke beeldhouwwerken tegenkomen. Onderweg kwam ik diverse informatieborden tegen die mij meer over het bos en de leefomgeving van de dieren in het bos vertelde. Erg informatief ook voor kinderen. Verder door was er ook een picknick plaats voor families, ofwel “Schweizer Familie Feuerstelle”. Die picknick plaatsen vind je overal in Zwitserland. Hier kun je samen met het gezin (of alleen) op een open vuur een worstje braden o.i.d. Voorbij de Picknick plaats, na zo’n kilometer gelopen te hebben, kwam ik bij een klein kapelletje (St. Jost) met aangrenzend broederhuis. Hier moest ik rechts aanhouden, waarbij ik weer door een stuk bos ging. Als kind vroeg ik mij altijd al af of er in zo’n bos niet een avontuur te beleven was. Wat zou er zijn als je het pad zou verlaten en gewoon dwars door een bos zou trekken. Wat zou je dan allemaal tegenkomen. Dat waren de vragen van de kleine avonturier in mij. Stiekum kijk ik dan toch wel eens door de bomen of ik het bos ook zie en of ik misschien dan toch niet ook wat andere dingen zie.
En ja hoor, bingo. Ik zie dat er een soort van hut gebouwd is van takken tegen een boom aan. Mogelijk door kinderen gemaakt die zich in de buurt van het hutje welke ik daarna aandoe (na zo’n 2 kilometer gelopen te hebben) hebben opgehouden.
Bij het hutje (Ahorähütte), welke daar in 1995 is neergezet, heb ik ook even gezeten en van het panorama genoten. Snel even een filmpje van gemaakt vanuit een uitkijk torentje, voordat ik weer verder ging. Helaas kun je niet echt heel ver kijken door de bewolking, dat was wel jammer. Hierna weer op pad. Ik had al vermeld dat het voordat wij er kwamen geregend had. Dat was onderweg wel te merken, want de bodem was aardig nat. Op een gegeven moment moest ik opletten dat ik niet te veel stond te glibberen in de modder die de regen op het pad veroorzaakt had. Nog even over een bruggetje midden in het bos en even later kwam ik het bos uit weer tussen de weidevelden. Het pad voer naar beneden en voor me had ik mooi zicht op de Ägerisee. Bij zo’n 3 kilometer gelopen te hebben heb ik mijn kop even onder een bronnetje gedaan. Lekker fris en koel water. Ik was even daarvoor op mijn rug door een paardenvlieg (ofwel een Daas) gestoken. Niet echt fijn en die beesten vind je hier in Zwitserland bijna overal tijdens het wandelen. Maar goed, het kon de pret niet drukken. Met een frisse kop ging ik nu weer bergopwaarts. In de verte hoorde ik koeienbellen, die zo karakteristiek zijn voor Zwitserland. Onder het lopen even het geluid opgenomen, is ook in het onderstaande filmpje te horen. Hierna weer door het bos verder omhoog, je hoort er vogels zingen en kleine beekjes de berg af stromen. Altijd weer een heerlijk momentje genieten. In de verte zag ik het Restaurant Raten al weer opdoemen. Nog even een “Feuerstelle” hutje gepasseerd, waarna ik weer uit het bos het restaurant tegemoet liep. De wandeling zat er op voor vandaag…
Ratenpfad
Met het Ratenpad, heeft het gebied Raten het eerste informatie-pad in deze vorm in kanton Zug. Het is heerlijk genieten van het prachtige landschap en het prachtige panorama, op deze goed toegankelijke route. Langs de route bevinden zich acht verschillende punten waar je op een leuke manier informatie krijgt over de streek, het bos, het wild, de jacht en de vogels die daar leven.
De route van 5,1 km lengte begint bij de Raten (1080 m), en zonder grote hoogteverschillen over St. Jost, door het bos en over een stuk pelgrimsweg weer terug naar de start op de Raten. Hier bevindt zich Restaurant Raten met een speeltuin voor kinderen en een goede catering is het er goed vertoeven.
Het basisidee van het pad was om de bevolking dichter bij de natuur en het bos te betrekken, de problemen en de vele verantwoordelijkheden die bij de bosbouw komen kijken, onder de aandacht te brengen. Zodat ook de natuurlijke bosbewoners, de natuur en de vogels kunnen rekenen op een levensvatbare bos.
In samenwerking met de Coöperatie Oberägeri, de Kantonale Jacht Vereniging Zug en de vogelbescherming is dit project ontstaan.
Geef een reactie